آشنایی با تصاویر چند طیفی و فراطیفی

چه تفاوت هایی بین تصاویر چند طیفی و فراطیفی وجود دارند؟

هنگامی که شما این مطلب را میخوانید چشم های شما انرژی انعکاسی از صفحه نمایش در سه کانال قرمز و سبز و آبی می بیند. امواج مرئی، مادون قرمز و فرابنفش مناطقی از امواج الکترو مغناطیس هستند که برای اهدافمان آنها را تقسیم بندی کرده ایم.

• چشم های انسان امواج مرئی را میبیند (380 تا 700 نانومتر)
• ماهی قرمز امواج مادون قرمز را میبیند (700 نانومتر تا 1 میکرومتر)
• زنبورعسل امواج فرابنفش را میبیند (10 تا 380 نانومتر)

تفاوت اصلی بین تصاویر چند طیفی و فراطیفی در تعداد باندها و ضخامت آنهاست.

تصاویر چندطیفی شامل 3 تا 10 باند میباشند. شکل زیر نشان دهنده امواج آنهاست (تعداد باند کم و ضخامت هر باند زیاد).

تصاویر فراطیفی شامل تعداد زیادی باند باریک (10 تا 20 نانومتر) است. هر تصویر شامل صدها باند است. در شکل زیر همانطور که مشاهده می کنید تعدادشان بیشتر و ضخامت کمتری دارند (قدرت طیفی زیاد).

یک مثال از تصاویر مولتی اسپکترال لندست 8 است که شامل 11 باند است.

باندها دارای رزولوشن 30 متر هستند به جز باندهای 8 و 10 و 11. باند 8 همان پانکروماتیک با کیفیت 15 متر و باندهای 10 و 11 کیفیت 100 متر دارند.

یک مثال از تصاویر فراطیفی، هایپریون است که با دقت مکانی 30 متری در 220 باند است. AVIRIS مثال دیگریست که در 224 کانال در طول موج 0.4 تا 2.5 میکرومتر است.

وجود جزئیات طیفی بیشتر در تصاویر فراطیفی توانایی بهتری را برای دیدن نادیده ها به انسان میدهد. بعنوان مثال تصاویر فراطیفی بین سه ماده معدنی تمایز قائل می شوند درصورتیکه تصاویر لندست نمیتوانند آنها را تشخیص دهند. همچنین کار با تصاویر فراطیفی می تواند به سبب کثرت باندها پیچیده باشد. هر کدام از تصاویر کاربردهای خاص خود را دارند. برای مثال از تصاویر فراطیفی برای تولید نقشه هجوم گونه ها و کمک در کشف مواد معدنی میتوان استفاده کرد. صدها کاربرد در زمینه های کشاورزی، اکولوژی، نفت و گاز، اقیانوس و مطالعات اتمسفری می توان از این تصاویر انتظار داشت.